Zygmunt Węclewski, urodzony 1 maja 1824 roku w Międzyrzeczu, jest postacią znaczącą w polskiej historii nauki jako filolog klasyczny. Jego życie zakończyło się 14 sierpnia 1887 roku we Lwowie, gdzie pozostawił po sobie trwały ślad w dziedzinie filologii.
Duże zasługi Węclewskiego jako badacza oraz pedagoga przyczyniły się do rozwoju polskiej klasyki oraz literatury, co uczyniło go istotną postacią w tej dziedzinie.
Życiorys
„Zygmunt Węclewski był synem Sylwestra, który pracował jako urzędnik sądu ziemskiego, i Tekli z Zakęskich. Miał starszego brata, Stanisława, znanego pedagoga oraz edytora tekstów staropolskich. W młodości kształcił się w gimnazjum Fryderyka Wilhelma w Poznaniu. W latach 1845–1848 odbył studia z zakresu filologii klasycznej na Uniwersytecie Fryderyka Wilhelma we Wrocławiu. Doktoryzował się w 1863 roku na Uniwersytecie w Halle, na podstawie pracy poświęconej dziełu „Król Edyp” autorstwa Sofoklesa.
W tym samym roku przeniósł się do Warszawy, gdzie rozpoczął pracę jako profesor filologii klasycznej w Szkole Głównej. Niestety, w 1869 roku został zwolniony z tej posady. W 1872 roku objął pierwszą w Polsce katedrę filologii klasycznej na Uniwersytecie Lwowskim, a w latach 1877-1878 był rektorem tej uczelni, prowadząc wykłady aż do 1887 roku. Był również członkiem Akademii Umiejętności w Krakowie.
Węclewski był autorem wielu popularnych słowników dotyczących łaciny i greki, a także tłumaczył wszystkie zachowane tragedie greckie. Ponadto badał twórczość Klemensa Janickiego i Andrzeja Krzyckiego. Po zakończeniu kariery akademickiej, został pochowany na Cmentarzu Łyczakowskim (pole 68, numer grobu 4).
Zygmunt w 1851 roku ożenił się z Władysławą Sławską, która pochodziła ze wsi Komorniki k. Poznania. Niestety, małżeństwo to okazało się krótkotrwałe, ponieważ jego żona zmarła podczas epidemii cholery we wrześniu 1852 roku, razem z ich 2-tygodniową córką.
W 1855 roku Zygmunt znalazł miłość na nowo, żeniąc się z Jadwigą Grabską z Poznania (zm. 1915). Z tego związku przyszło na świat sześcioro dzieci. Najstarszą z nich była Felicja (1859–1940), a także bliźnięta – Stanisława Monika (1864–1931) i Tadeusz (1864–1942), Piotr Mieczysław (1866–1953), Katarzyna Wiktoria (1869–1959) oraz Kazimiera (1874–1956).
Katarzyna Wiktoria wyszła za mąż w 1891 roku za adwokata Bolesława Mikiewicza (1869–1925), z którym miała dziesięcioro dzieci.
Prace
Oto wybór prac Zygmunta Węclewskiego, który znacząco przyczynił się do polskiej literatury oraz badań klasycznych:
- Słownik łacińsko-polski do autorów klasycznych…, Poznań 1851,
- Historia tragedii greckiej, Warszawa 1859,
- Disputatio de Clementis Ianicii scriptis, Warszawa 1865,
- Historia literatury greckiej od czasów Aleksandra Wielkiego…, Warszawa 1867,
- Słownik grecko-polski, Warszawa 1868,
- Tragicy greccy w trzech tomach, przekład wszystkich tragedii greckich, Poznań, Biblioteka Kórnicka, 1873 i nn.
Przypisy
- Tragedye Eschylosa, przekł. Z. Węclewskiego, wyd. 1873 [online], Tragicy Greccy; t. 1, polona.pl [dostęp 25.01.2019 r.]
- Dramowicz 2011, s. 252.
- Dramowicz 2011, s. 248-252.
- Dramowicz 2011, s. 248.
Pozostali ludzie w kategorii "Nauka i edukacja":
Tadeusz Bancewicz | Adolph Kullak | Theodor WotschkeOceń: Zygmunt Węclewski